| Français | Occitan | Escrivètz-nos
| Français | Occitan | Escrivètz-nos
Naissuá en Ardecha en 1922, d’una familha païsana, païsana se-mesma, autora de recits, poèmas e chançons, sòcia de l’associacion Parlarem en Vivarés.
Mourier, Marie (1922-2011)
< Vallon, Marie (1922-2011) (nom de naissença)
Marie Vallon es naissuá lo 7 de març de 1922 ès Sant Geure d'Andaure, dau latz de Sant Agreve en Ardecha de naut. Aviá tres ans quand la familha se meirèt per anar faire valer una petita ferma, ès La Roá, sus la comuna d'ès Vaudavent. Qu'es dins 'quelo vilatge qu’anèt a l'escòla e que prenguèt lo gost de legir e d'escriure. Mas, a dotze ans, « ne'n sap ben pro » coma disián lo monde. I aviá ben de travalh a la maison daube las sorretas e los frairons – Marie èra la segonda d’una mainaa de dotze enfants. Se loièt dins las fermas dau caire per gardar las chiauras e las feàs...
Escòla 'chabaa, Marie Vallon ama totjorn legir. Legir e... escriure. La filheta, puei la joina filha, escriu doncas per se contar d'istòrias, dau biais de las escrituras escolaras o de las revistas que la familha se ne’n galava. La dison « gaita-luna »...
A vint ans, marida Henri Mourier d'ès Sant Farcian. E qu'es la mesma viá que contunha, au còp dura e eürosa. A son torn d'abarir sos enfants, nombrós, d'aidar son òme per los champs. A plus gaire de temps per escriure mas i a totjorn lo plaser de chantar – es una fina chantaira.
Qu'es a l'ocasion d'un auvari cruèl, la perda accidentala d'un garçon, que l'escritura tòrna dins la viá de Marie Mourier. Per conjurar la dolor, lo besonh d'escriure s'impausa. Comença un tèxte, un poèma, que tornará prendre detz ans mai tard. Puei los enfants venon grands, son òme dispareis, a mai de temps. L'enveia la pren de contar çò qu'a viuput, per sos enfants e los petits-enfants qu'arrivan. Espelissan alòrs istòrias, poèmas e chançons, en francés d’en promeir, puei en occitan quand crosa la rota de l'associacion Parlarem en Vivarés.
Marie Mourier chanta sas chançons sus las ondas d'una ràdio locala, dins de velhaas... Sas istòrias, sos poèmas tròvan plaça dins lo jornalet de l'associacion, Lo Grinhon. Per aquesto jornal, vai faire quaucòm qu'aviá jamai fait, benlèu pasniu imaginat : escriure dins sa lenga d'enfança e de viá – a totjorn parlat daube son òme – dins aquesto patois mespresat, l'occitan. Au ritme de tres o quatre numeros per an, vai debanar sos sovenirs, faire los retraits de personatges pintoresques, inventar d'istòrias, de contes...
Tots 'quelos textes, un cinquantenat, son estats editats per Parlarem en Vivarés.
Marie Mourier meriguèt lo 25 de setembre de 2011.
- Quand èro petiotona, Parlarem en Vivarés, Annonay, 2007. En occitan.
- Quand èro petiotona / Quand j’étais petite, Parlarem en Vivarés, Annonay, 2017. Occitan / français.
Quauques articles sasonièrs dins La Bulle verte, bulletin de l'Ofici de Torisme d'ès Sant Farcian.
Participacion aus enregistraments de :
- Ieu savo 'na chançon, CMTRA-Parlarem en Vivarés, K7 n° 1 de l'Atlas sonore Rhône-Alpes, 1989, reédition CD en 1996.
- Haut-Vivarais, CMTRA-Parlarem en Vivarés, K7 n° 5, Atlas sonore Rhône-Alpes, 1992.
NB : Un « sentier d’interprétation : Sur les pas de Marie Mourier » se prepara es Vaudavent, sa comuna d’enfança.
Copiez le code ci-dessous pour l'intégrer à votre page web